Σ’ αυτήν την πόλη η θάλασσα δεν κοιμάται,
μετράει ηλιοβασιλέματα και βλέμματα περαστικών,
μαδάει παπαρούνες κόκκινες όταν κανείς δεν την θυμάται
και τραγουδάει μελωδικά στον ήχο των κουπιών.
Σ’ αυτήν την πόλη η θάλασσα δεν κοιμάται,
ψιθυρίζει ποίηματα σ΄όσους γνωρίζουν να ακούν,
υπόσχεται πως “θα… και θα…” με όλα της τα κύματα
και συντροφεύει αμίλητη εκείνους που σιωπούν·