«Κραυγάζω ήσυχα απαλά σχεδόν ψιθυριστά
Θα μπορούσα βέβαια να πνίξω ακόμα
Κι αυτή την ήσυχη κραυγή να βουβαθώ
Να κάτσω σιωπηλός και να κοιτάζω
Ετούτη την αργή καταστροφή
Κι ίσως να ’ταν καλύτερα μπορεί
Έτσι βουβός να τραγουδούσα πιο ωραία
Πιο σωστά την τήξη του καιρού μου»
Ένα άρθρο μου στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ αφιερωμένο στη φωνή της σιωπής του Αργύρη Χιόνη που δημοσιεύτηκε στις 13.09.2025.
Ευχαριστώ πολύ την καθηγήτρια Νεοελληνικής Φιλολογίας και διευθύντρια του ΕΑΤΤ Κατερίνα Κωστίου, την καθηγήτρια Ανδρονίκη Χρυσάφη, και το Εργαστήριο Αρχειακών Τεκμηρίων και Τύπου – ΕΑΤΤ για την επικοινωνία, τη συνεργασία και το μοίρασμα! Συνεχίστε με την ίδια αγάπη το ωφέλιμο έργο σας!
Διαβάστε το άρθρο εδώ:
