Δίχως νήμα

Σ’ αυτήν τη σπείρα ― λαβύρινθος είναι ―
μονάχος μπαίνεις
δίχως νήμα,
γνωρίζοντας τον κίνδυνο της μη επιστροφής
γνωρίζοντας τη μοναξιά που κρύβει στον πυρήνα,
αφού ούτε Μινώταυρος υπάρχει
ούτε κανείς,
τον εαυτό σου μόνο θ’ αντικρίσεις·

Και η φωνή μιας Αριάδνης που χρόνια τώρα αναζητείς
είναι η βαθιά ανάγκη σου, στο τέλος της διαδρομής,
κάποιος με χέρια ανοιχτά να σε προσμένει.

*Η απαγγελία του ποιήματος «Δίχως νήμα» έγινε πρώτη φορά στο δεύτερο Συμπόσιο Ποίησης του Δήμου Διονύσου στις 15 Φεβρουαρίου 2025 και δημοσιεύτηκε στη σελίδα Περιθώριο στις 27 Φεβρουαρίου.

Πηγή δημοσίευσης: «Δίχως νήμα», Περιθώριο